Ποτέ η πολιτική διαχείριση για το μέλλον ενός τόπου δεν εξαρτήθηκε από την τύχη αλλά, αντίθετα, πάντοτε είναι συνάρτηση του σχεδιασμού που προέρχεται από την αξιολόγηση των αναγκών αλλά και των διαθέσιμων πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών εργαλείων μα και από την προνοητικότητα ως απότοκο της ορθολογικής κρίσης. Και πάντοτε είχε άμεση σχέση με την ηγετική ικανότητα και τη στάθμιση των προτεραιοτήτων σε συνδυασμό βεβαίως με την εκτίμηση των ενδεχόμενων κινδύνων. Στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και ειδικότερα στο Νομό Φθιώτιδας, τα πράγματα φαίνεται πως συμβαίνουν κατά την ανάποδη φορά, το μέλλον εξαρτάται από την τύχη, τα χρηματοδοτικά εργαλεία απαξιώνονται και η εκτίμηση κάθε ενδεχόμενου μελλοντικού κινδύνου είναι απλώς μια έννοια άγνωστη στο λεξικό της Περιφερειακής Αρχής!

Η ψευδαίσθηση της ασφάλειας που καλλιεργείται ή που αφήνεται να εννοηθεί για το μεγάλο και σημαντικότατο ζήτημα της αντιπλημμυρικής προστασίας του Σπερχειού ποταμού εκ μέρους της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας όταν τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα αλλού δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά μια επικίνδυνη απαξίωση του προβλήματος. Η πολιτική ηγεσία της Περιφέρειας αρκείται να το κρύβει κάτω από χαλί ελπίζοντας να μην έρθει το επόμενο έντονο, και όχι κατ’ ανάγκη ακραίο, καιρικό φαινόμενο που θα πλήξει την περιοχή. Η μη προτεραιοποίηση της θωράκισης ολόκληρης της λεκάνης απορροής του ποταμού και η εξάντληση της πολιτικής αντιμετώπισης των πλημμυρικών φαινομένων στην υιοθέτηση πάλι και πάλι των ίδιων, αναποτελεσματικών στην πράξη, μέτρων, μοιραία θα οδηγήσει στην επόμενη καταστροφή. Μια προαναγγελθείσα καταστροφή περιουσιών, επιχειρήσεων, αγροτικών επενδύσεων κι ενδεχομένως, αν και είναι απευκταίο, και ανθρώπινων ζωών. Ο καιρός που με επιτηδευμένη επιδεξιότητα η Περιφερειακή Αρχή τα τελευταία δεκαπέντε και πλέον χρόνια, απέφευγε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και μοίραζε στους πολίτες ξανά και ξανά το ίδιο ευχολόγιο, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Διότι όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι κατόρθωμα να περνάει ο καιρός χωρίς να πλημμυρίσουμε για ακόμα μία φορά επειδή απλώς έτυχε να μην βρέξει! Κατόρθωμα είναι στην εποχή της κλιματικής αλλαγής και των συχνότατων πια ακραίων καιρικών φαινομένων να έχει υπάρξει μέριμνα ώστε να μη θρηνήσουμε θύματα και να μην αντικρίσουμε οικονομικές και κοινωνικές ανεπανόρθωτες καταστροφές.

Η ευθύνη απαιτεί πριν από οτιδήποτε άλλο αυτοσυνειδησία. Απαιτεί αυτογνωσία για να γίνει απολύτως κατανοητό και πλήρως αντιληπτό το μέγεθος της πολιτικής αξιοπιστίας καθεμίας και καθενός από τα μέλη της Περιφερειακής Αρχής που έχει την αποφασιστική αρμοδιότητα για τον τόπο. Στη Φθιώτιδα του 2023 είναι πια πασιφανές πως την πολιτική ευθύνη και την πολιτική αξιοπιστία την έχει πάρει μαζί της το ποτάμι και την έχει ξεβράσει στο πέλαγος της κενολογίας, της αναβλητικότητας και της ανεπάρκειας. Ο Σπερχειός ποταμός είναι και μπορεί να αποτελέσει πηγή ανάπτυξης, πλούτου και ευρωστίας για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες της Φθιώτιδας. Αντί αυτού, βλέπουμε πως έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του και δυστυχώς ο μεγάλος μας φόβος είναι πως αναπόφευκτα θα έρθει η στιγμή που η νέμεση των αδιαχείριστων πλημμυρικών υδάτων θα μετατρέψει τον κάμπο της Λαμίας ξανά σε λίμνη. Μέσα όμως σ’ αυτή τη λίμνη της καταστροφής κανείς πια δεν θα έχει το δικαίωμα να απολογηθεί ή να αποποιηθεί τις πολιτικές του ευθύνες. Γιατί όλοι οι αρμόδιοι της Περιφερειακής Αρχής, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, γνωρίζουν αλλά κανείς, λόγω προφανώς της καταφανούς ατολμίας τους, δεν λαμβάνει τις αποφάσεις που απαιτούνται. Με ημίμετρα ποτέ δε γιατρεύτηκε κανένα πρόβλημα. Μοναδική ευχή μας είναι η πολιτική παρακμή του τόπου να μη γίνει η αιτία να χαθεί ο κόπος και οι επενδύσεις των συμπολιτών μας για ακόμα μία φορά, πολύ δε περισσότερο να μη χαθεί κανείς εκ των συμπολιτών μας…